Asset Publisher
Historia Nadleśnictwa Gniezno
Historia Nadleśnictwa Gniezno została zapoczątkowana 1974 roku przystąpieniem przez ówczesnego nadleśniczego Nadleśnictwa Czerniejewo pana Ignacego Sawilskiego, działającego z upoważnienia dyrektora Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Poznaniu, do prac organizacyjnych związanych z powołaniem Nadleśnictwa z siedzibą w Gnieźnie.
Z dniem pierwszego stycznia 1975 r. z połączenia czterech nadleśnictw: Czerniejewa, Nekli, Popowa Podleśnego i Skorzęcina utworzono Nadleśnictwo Gniezno z siedzibą w Gnieźnie przy ul. Sienkiewicza 12a.
W nadleśnictwie funkcjonowały cztery obręby leśne, którymi zarządzali nadleśniczowie terenowi: w Czerniejewie pan Bronisław Roszak, w Nekli pan Hugo Augustyn, w Popowie Podleśnym pan Romuald Wyjatek, a w Skorzęcinie pan Mirosław Barczak.
Nadleśnictwo Czerniejewo, którego lasy weszły w roku 1975 w skład nadleśnictwa Gniezno, to przede wszystkim lasy państwowe byłego Nadleśnictwa Czeszewo oraz lasy byłych majątków ziemskich, wśród których na szczególną uwagę zasługują obszary leśne ordynacji Skórzewskich. Nadleśnictwo to funkcjonowało już w okresie międzywojennym, ponownie odrodziło się po zakończeniu II wojny światowej. W jego skład wchodziło 5 leśnictw: Czachurki, Linery, Iwno, Rakowo i Promno.
Nadleśnictwo Nekla, to w przeszłości lasy państwowe Nadleśnictwa Czeszewo oraz lasy dużych majątków ziemskich, rodzin Mycielskich i Żółtowskich. W latach 1945-1948 funkcjonowało pod nazwą Nadleśnictwo Marzelewo, a od 1948 jako nadleśnictwo Nekla. Podzielone było na leśnictwa: Daniele, Dzikowy Bór, Słomówko, Podstolice, Gułtowy, Milkarowo, Podgaj oraz Szkółka Zadrzewieniowa Dębina.
Nadleśnictwo Popowo Podleśne utworzone w 1952 roku funkcjonowało do roku 1966 jako nadleśnictwo Mielno. W skład nadleśnictwa wchodziły leśnictwa Brody, Gołaźnia i Kowalewko, które przeszły z Nadleśnictwa Gołąbki oraz z gruntów przekazanych przez Państwowy Fundusz Ziemski, leśnictwo Nowaszyce, Zakrzewo i leśnictwo Pustachowo (obecnie Las Miejski) przyłączone z Nadleśnictwa Czerniejewo .
Nadleśnictwo Skorzęcin stanowiły większości lasy państwowe już od 1821 roku. Pierwszy plan gospodarczy sporządzony został w 1850 roku. Pierwsze udokumentowane urządzanie dla lasów skorzęcińskich odbyło się w 1860 roku. Rewizja główna miała miejsce w roku 1881, następna prawdopodobnie okresowa w 1894 i ostatnia główna odbyła się w 1913 roku. Na podstawie operatu urządzenia lasu z 1925 roku Nadleśnictwo Skorzęcin podzielone było na 7 leśnictw: Radłowo-leśne, Dolina, Hutka, Popielarze, Raszewo – leśne, Stary Dwór i Krzyżówka. W latach 1925-1974 Nadleśnictwo Skorzęcin podlegało reorganizacją i zmieniały się w tym czasie nazwy i granice leśnictw. Ostatecznie w chwili likwidacji podzielone było na leśnictwa: Piłka, Popielarze, Hutka, Smolniki, Stary Dwór, Krzyżówka, Dolina i Wólka.
Powstałe w 1975 roku Nadleśnictwo Gniezno administrowało na 32 tys. ha, a na pierwszego nadleśniczego powołano pana Ignacego Sawilskiego, funkcje zastępcy sprawował pan Witold Warlich, a na głównego księgowego pana Bogdan Mąka.
W roku 1977 r. na stanowisko nadleśniczego powołany został pan Zbigniew Fonrobert,a stanowisko głównego księgowego od tego roku do roku 1984 pełniła pani Kazimiera Nowaczyk.
Funkcje nadleśniczego terenowego w obrębie Popowo Podleśne pełnili kolejno pan Romuald Wyjątek, pani Genowefa Sokołowska, pan Tomasz Kaczmarek oraz pan Andrzej Kiszkarewicz.
W obrębie Nekla na miejsce nadleśniczego terenowego Augustyna Hugo, który przeszedł na emeryturę, w 1976 roku powołano pana Mariana Michalaka .
W 1979 roku, w ramach reorganizacji granic, do Nadleśnictwa Gniezno przyłączono Leśnictwo Orchowo będące do tej pory w administracji Nadleśnictwa Miradz.
Po reorganizacji w roku 1985 r. Nadleśnictwo Gniezno zostało podzielone na dwie samodzielne jednostki, z obrębów Nekla i Czerniejewo utworzono Nadleśnictwo Czerniejewo, natomiast obręby Popowo Podleśne i Skorzęcin pozostały administracji Nadleśnictwa Gniezno.
Siedziba Nadleśnictwa Gniezno zmieniała się trzykrotnie, z ul. Sienkiewicza 12, przeniesiona została na ul. Reymonta 13, aby ostatecznie osiąść w grudniu 1991 roku przy ulicy Wrzesińskiej 83 .
W okresie tym funkcje nadleśniczego sprawowali kolejno do roku 1991 pan Zbigniew Fonrobert, a następnie do roku 2003 pan Andrzej Kiszkarewicz i od lipca 2003 roku do dnia dzisiejszego pan Michał Michalak.
W okresie tym reorganizacji ulegały poszczególne leśnictwa:
Utworzono Gospodarstwo Szkółkarskie „Powidz" oraz leśnictwa: Skorzęcin i Brzozowo. Likwidacji uległy natomiast leśnictwa Radłowo i Popielarze oraz w 2011 roku , w ramach optymalizacji, leśnictwa Brzozowo, Orchowo, Krzyżówka i Gołaźnia.
Obecnie w skład nadleśnictwa wchodzi 12 leśnictw: Brody, Kowalewko, Nowaszyce, Las Miejski i Zakrzewo na terenie obrębu Popowo Podleśnie oraz Stary Dwór, Piłka, Skorzęcin, Hutka, Dolina, Smolniki i Wólka na terenie obrębu Skorzęcin.
Obecnie nadleśnictwo gospodaruje na powierzchni 18,862 tys. ha, na terenie dwóch powiatów: gnieźnieńskiego i słupeckiego oraz na terenie 14 gmin i miasta Gniezno, zasięg terytorialny nadleśnictwa wynosi 1395 km2.
Asset Publisher
Lasy bliżej samorządów
Lasy bliżej samorządów
Lasy Państwowe rozpoczęły nową formę współpracy z samorządami wojewódzkimi. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu przekazała Sejmikowi Województwa raport podsumowujący działalność znajdujących się na terenie Wielkopolski nadleśnictw. To ważny krok w kierunku przejrzystej komunikacji i dialogu o przyszłości lasów.
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu, podobnie jak inne dyrekcje regionalne w kraju, od tego roku przekazuje raport o działalności nadleśnictw położonych na terenie województwa wielkopolskiego do Przewodniczącego Sejmiku Województwa Wielkopolskiego. Obowiązek ten wynika z Zarządzenia nr 115 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 18 września 2024 r. i stanowi krok w stronę pogłębienia dialogu pomiędzy jednostkami samorządu terytorialnego a strukturami Lasów Państwowych.
Raport jako narzędzie współpracy
Celem nowej praktyki jest uproszczenie komunikacji i zwiększenie transparentności działań Lasów Państwowych. Samorządy wojewódzkie to nasi naturalni partnerzy – wybrani w demokratycznych wyborach, reprezentują stronę społeczną i lokalne interesy. To właśnie do nich trafia roczny raport, zawierający informacje o gospodarce leśnej, ochronie przyrody, działaniach rekreacyjnych i inwestycyjnych oraz planach na kolejne miesiące.
"Traktujemy ten dokument jako zaproszenie do rozmowy i współpracy, nie tylko w kontekście zarządzania zasobami naturalnymi, ale również wpływu lasów na klimat, lokalną gospodarkę i stosunki wodne. Uważamy, że dialog regionalny, prowadzony w duchu odpowiedzialności, jest kluczowy dla podejmowania decyzji przynoszących długofalowe korzyści społeczno-środowiskowe" - mówi dr inż. Kwiryn Naparty, dyrektor RDLP w Poznaniu.
Lasy w województwie wielkopolskim – liczby i struktura
Na terenie województwa wielkopolskiego znajduje się łącznie 665 053,71 ha lasów zarządzanych przez Lasy Państwowe. To obszar niemal jednej dziesiątej powierzchni całego regionu.
Za ten obszar odpowiada kilka dyrekcji regionalnych Lasów Państowowych (ich granice nie pokrywają się bowiem z granicami województw):
Lasy w zarządzie LP to niemal jedna dziesiąta powierzchni Wielkopolski.
- RDLP w Poznaniu – 360 814,83 ha
- RDLP w Pile – 252 583,06 ha
- RDLP w Szczecinie – 28 271,73 ha
- RDLP w Zielonej Górze – 21 012,35 ha
- RDLP w Toruniu – 1 756,87 ha
- RDLP w Szczecinku – 614,87 ha
Dla RDLP w Poznaniu, która koordynuje działania 25 nadleśnictw oraz Leśnego Ośrodka Szkoleniowego w Puszczykowie, raport stanowi również szansę na pokazanie efektów wspólnej pracy leśników i lokalnych społeczności.
Leśnictwo – więcej niż gospodarka
Lasy Państwowe zarządzają dziś ponad 7,6 mln ha gruntów w całym kraju, co stanowi blisko 25% powierzchni Polski.
To nie tylko lasy – to także ludzie, miejsca pracy, drewno będące strategicznym i ekologicznym surowcem, rekreacja i ochrona przyrody. RDLP w Poznaniu, podobnie jak inne regionalne dyrekcje, działa na wielu polach – od dostarczania drewna, ochrony lasu przed pożarami, zabezpieczania siedlisk chronionych gatunków, po realizację inwestycji z zakresu retencji wodnej i edukacji przyrodniczej.
Z myślą o przyszłości
"Wierzymy, że dobre partnerstwo ze stroną samorządową jest podstawą mądrego zarządzania lasami. Przekazując raport, otwieramy się na konstruktywną dyskusję i współpracę, której celem jest zrównoważony rozwój regionu oraz troska o zasoby naturalne – nie tylko dziś, ale również dla przyszłych pokoleń" - podkreśla dr inż. Kwiryn Naparty, dyrektor RDLP w Poznaniu.
