Asset Publisher Asset Publisher

Natura 2000

Na terenie Nadleśnictwa Gniezno znajduje się Obszar Natura 2000 PLH 300026 „Pojezierze Gnieźnieńskie" .

Podstawowym celem sieci NATURA 2000 jest utworzenie spójnego systemu obszarów chronionych na całym terytorium Wspólnoty Europejskiej, która zapewni warunki do zachowania pełnego dziedzictwa przyrodniczego krajów Unii Europejskiej. W skład sieci wchodzą: • obszary specjalnej ochrony (OSO) ptaków zidentyfikowane na podstawie dyrektywy Rady 79/409/EWG w sprawie ochrony dzikich ptaków (Special Protection Areas, SPAs); • specjalne obszary ochrony (SOO) wyselekcjonowane na podstawie dyrektywy Rady 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory (Special Areas of Conservation, SACs). Utworzenie sieci obszarów chronionych ma sprzyjać zachowaniu miejsc występowania zagrożonych gatunków roślin i zwierząt, odbudowie liczebności populacji do poziomu gwarantującego ich trwałość. Zostanie to osiągnięte przez zachowanie siedlisk przyrodniczych (biotopów) wymienionych w Załączniku I do Dyrektywy Siedliskowej oraz siedlisk gatunków wymienionych w Załączniku II do Dyrektywy Siedliskowej i gatunków ptaków, których siedliska chronione są na podstawie Dyrektywy Ptasiej. Do ważnych zadań Dyrektywy Siedliskowej należy także przywracanie utraconych walorów siedliskom, które pełniły lub powinny pełnić rolę ważnego ogniwa w strukturze sieci.

Celem funkcjonowania sieci będzie utrzymanie lub restauracja siedlisk i gatunków w ich naturalnym zasięgu. Gatunki zwierząt z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej stwierdzone na terenie Nadleśnictwa Gniezno: 1. piskorz – Misgurnus fossilis 2. boleń – Aspius aspius 3. traszka grzebieniasta – Triturus cristatus 4. kumak nizinny – Bombina bombina 5. mopek – Barbastella barbastellus 6. nocek duży – Myotis myotis 7. bóbr europejski – Castor fiber 8. wydra – Lutra lutra 9. pachnica dębowa – Osmoderma eremita 10. czerwończyk nieparek – Lycaena dispar 11. zalotka większa – Leucorrhinia pectoralis. Gatunki roślin z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej stwierdzone na terenie Nadleśnictwa Gniezno: 1. aldrowanda pęcherzykowata – Aldrovanda vesiculosa 2. lipiennik Loesela – Liparis loeselii 3. selery błotne – Apium repens W tabeli zamieszczono zestawienie typów i powierzchni cennych siedlisk leśnych przyrodniczych Nadleśnictwa Gniezno stwierdzonych podczas wykonanej w 2007 roku inwentaryzacji (J. Chmiel): Lp. Nazwa siedliska Kod siedliska Powierzchnia ha Ilość wydzieleń szt. 1. Grąd środkowoeuropejski 9170 67,05 21 2. Grąd środkowoeuropejski 9170a 63,77 29 3. Brzeziny bagienne 91D0-1 12,25 6 4. Łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe 91F0 43,75 20 5. Łęgi olszowe, olszowo-jesionowe i jesionowe 91E0-b 322,60 157 6. Kwaśne dąbrowy 9190-2 175,11 40 7. Ciepłolubne dąbrowy 91I0 202,75 55 Ogółem w Nadleśnictwie Gniezno 887,28 328


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Pożar lasu w Cielimowie

Pożar lasu w Cielimowie

W dniu 17.08.2024 r. w godzinach popołudniowych w lasach Nadleśnictwa Gniezno w miejscowości Cielimowo powstał pożar.

    Pożar został zaliczony do kategorii dużych ponieważ objął powierzchnię około 21 ha terenów leśnych. Pożar jest jednym z największych pożarów w historii Nadleśnictwa Gniezno. Największy pożar o powierzchni 118 ha miał miejsce w 1992 r. na terenie leśnictwa Nowaszyce w miejscowości Karniszewo. Był to "czarny rok" dla Lasów Państwowych, czas w którym miały miejsce katastrofalne pożary w Puszczy Noteckiej, w Kuźni Raciborskiej gdzie spaliło się kilka tysięcy hektarów lasów.    

    W akcji gaszenia wzięło udział łącznie dwadzieścia trzy zastępy straży pożarnych, państwowej i ochotniczej. W akcji uczestniczyły jednostki Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej z Gniezna i Komendy Powiatowej PSP we Wrześni, jednostki Ochotniczych Straży Pożarnych z Niechanowa, Żydowa, Czerniejewa, Trzuskołonia, Mnichowa, Witkowa, Marzenina, Węgierek, Łubowa, Modliszewa, Zdziechowej i Strzyżewa Smykowego. Do akcji gaśniczej wysłano samoloty PZL M18 Dromader z Leśnych Baz Lotniczych, jeden z dyrekcji poznańskiej i dwa samoloty z dyrekcji toruńskiej. Z uwagi na przechodzące w okolicy Ostrowa burze, drugi Dromader dyrekcji poznańskiej nie mógł jednak wystartować, dlatego na pomoc wysłano samoloty z dyrekcji toruńskiej. Wykonano tego dnia 14 zrzutów wody z samolotów. Każdy z samolotów może zabrać ponad 2000 litrów wody, a następnie zrzucić ją na pożar.
Pożar został opanowany pod wieczór jednak akcja trwała dalej ponieważ zabezpieczano granice pożaru i powstające kolejne źródła ognia. Akcja dogaszania pożarzyska była kontynuowana następnego dnia a o skali trudności świadczy ponowne użycie samolotów gaśniczych do walki z podnoszącym się ogniem. Pożarzysko wymaga stałej obserwacji prowadzonej przez osoby dozorujące a także z użyciem drona nadleśnictwa. Po zakończeniu akcji, nadleśnictwo przeprowadzi dokładne szacowanie szkód, analizę podjętych działań i próbę ustalenia przyczyny pożaru.

   Pożar zniszczył około 21 ha uprawy sosnowo-dębowej w wieku 6 lat założonej kosztem i staraniem Nadleśnictwa na terenach poklęskowych powstałych po huraganie z 2017 r. Efekty naszej pracy zostały unicestwione w bardzo krótkim  czasie.  

   Ogień został zgłoszony do Komendy Powiatowej Straży Pożarnej przez osoby postronne, za co bardzo dziękujemy. Większość pożarów jest zgłaszana właśnie przez osoby przebywające w lesie, co pozwala na szybkie podjęcie działań ratowniczych i zwykle stłumić je w zarodku. Niestety za większość pożarów świadomie bądź przypadkiem odpowiedzialny jest człowiek, stąd nasz apel o zachowanie ostrożności w lesie.  

Dziękujemy strażakom, policji, 33 Bazie Lotnictwa Transportowego w Powidzu za możliwość lądowania i zaopatrzenie wodne dla samolotów LBL i wszystkim osobom zaangażowanym w prowadzenie akcji.