Asset Publisher Asset Publisher

Historia Nadleśnictwa Gniezno

Historia Nadleśnictwa Gniezno została zapoczątkowana 1974 roku przystąpieniem przez ówczesnego nadleśniczego Nadleśnictwa Czerniejewo pana Ignacego Sawilskiego, działającego z upoważnienia dyrektora Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Poznaniu, do prac organizacyjnych związanych z powołaniem Nadleśnictwa z siedzibą w Gnieźnie.

Z dniem pierwszego stycznia 1975 r. z połączenia  czterech nadleśnictw: Czerniejewa, Nekli, Popowa Podleśnego i Skorzęcina utworzono  Nadleśnictwo Gniezno z siedzibą w Gnieźnie przy ul. Sienkiewicza 12a. 

W nadleśnictwie funkcjonowały cztery obręby leśne,  którymi zarządzali nadleśniczowie terenowi: w  Czerniejewie pan Bronisław Roszak, w Nekli  pan Hugo Augustyn, w Popowie Podleśnym pan Romuald Wyjatek, a w Skorzęcinie pan Mirosław Barczak.

Nadleśnictwo  Czerniejewo, którego lasy weszły w roku 1975 w skład nadleśnictwa Gniezno, to przede wszystkim lasy państwowe byłego Nadleśnictwa Czeszewo oraz lasy byłych majątków ziemskich, wśród których na szczególną uwagę zasługują obszary leśne ordynacji Skórzewskich. Nadleśnictwo to funkcjonowało już w okresie międzywojennym, ponownie odrodziło się po zakończeniu II wojny światowej. W  jego skład  wchodziło 5 leśnictw: Czachurki, Linery, Iwno, Rakowo i Promno.

Nadleśnictwo Nekla, to w przeszłości lasy państwowe Nadleśnictwa Czeszewo oraz lasy dużych majątków ziemskich, rodzin Mycielskich i Żółtowskich.  W latach 1945-1948 funkcjonowało pod nazwą Nadleśnictwo Marzelewo, a od 1948 jako nadleśnictwo Nekla.  Podzielone  było na leśnictwa: Daniele, Dzikowy Bór, Słomówko, Podstolice, Gułtowy, Milkarowo, Podgaj oraz Szkółka Zadrzewieniowa Dębina.

Nadleśnictwo  Popowo Podleśne utworzone w 1952 roku funkcjonowało do roku 1966 jako nadleśnictwo Mielno. W skład nadleśnictwa wchodziły leśnictwa Brody, Gołaźnia i Kowalewko,  które przeszły z Nadleśnictwa Gołąbki oraz z gruntów przekazanych przez Państwowy Fundusz Ziemski, leśnictwo Nowaszyce, Zakrzewo i leśnictwo Pustachowo (obecnie Las Miejski) przyłączone z Nadleśnictwa Czerniejewo .

Nadleśnictwo  Skorzęcin stanowiły większości lasy państwowe już od 1821 roku. Pierwszy plan gospodarczy sporządzony został w 1850 roku. Pierwsze udokumentowane urządzanie dla lasów skorzęcińskich odbyło się w 1860  roku.  Rewizja główna miała miejsce w roku 1881, następna prawdopodobnie okresowa w 1894 i ostatnia główna odbyła się w 1913 roku. Na podstawie operatu urządzenia lasu z 1925 roku Nadleśnictwo Skorzęcin podzielone było na 7 leśnictw: Radłowo-leśne, Dolina, Hutka, Popielarze, Raszewo – leśne, Stary Dwór i Krzyżówka.  W latach 1925-1974 Nadleśnictwo Skorzęcin podlegało reorganizacją i zmieniały się w tym czasie nazwy i granice leśnictw. Ostatecznie w chwili likwidacji podzielone było na leśnictwa: Piłka, Popielarze, Hutka, Smolniki, Stary Dwór, Krzyżówka, Dolina i Wólka. 

Powstałe w 1975 roku Nadleśnictwo Gniezno administrowało na  32 tys. ha, a na pierwszego nadleśniczego powołano pana Ignacego Sawilskiego, funkcje zastępcy sprawował  pan Witold Warlich, a na  głównego księgowego  pana Bogdan Mąka.  

W roku 1977 r. na stanowisko  nadleśniczego powołany został pan Zbigniew Fonrobert,a stanowisko głównego księgowego od tego roku do roku 1984 pełniła pani Kazimiera Nowaczyk.

Funkcje nadleśniczego terenowego w obrębie Popowo Podleśne pełnili kolejno pan Romuald Wyjątek, pani Genowefa Sokołowska, pan Tomasz Kaczmarek  oraz pan Andrzej Kiszkarewicz.

W obrębie Nekla na miejsce nadleśniczego terenowego Augustyna Hugo, który przeszedł na emeryturę, w 1976 roku powołano pana Mariana Michalaka .

W 1979 roku, w ramach reorganizacji granic, do Nadleśnictwa Gniezno przyłączono Leśnictwo Orchowo będące do tej pory w administracji Nadleśnictwa Miradz.

Po reorganizacji w roku 1985 r. Nadleśnictwo Gniezno zostało podzielone na dwie samodzielne jednostki, z obrębów Nekla i Czerniejewo utworzono Nadleśnictwo Czerniejewo, natomiast obręby Popowo Podleśne i Skorzęcin  pozostały administracji  Nadleśnictwa Gniezno.   

 Siedziba Nadleśnictwa Gniezno zmieniała się trzykrotnie, z ul. Sienkiewicza 12, przeniesiona została na ul. Reymonta 13, aby ostatecznie osiąść w grudniu 1991 roku   przy ulicy Wrzesińskiej 83 .

W okresie tym funkcje nadleśniczego sprawowali kolejno  do roku 1991  pan Zbigniew Fonrobert,       a następnie do roku 2003 pan Andrzej Kiszkarewicz i od  lipca 2003 roku  do dnia dzisiejszego pan Michał Michalak.

 W okresie tym reorganizacji ulegały poszczególne leśnictwa:

Utworzono Gospodarstwo Szkółkarskie „Powidz"  oraz leśnictwa: Skorzęcin i Brzozowo. Likwidacji uległy natomiast leśnictwa Radłowo i Popielarze oraz w 2011 roku , w ramach optymalizacji, leśnictwa Brzozowo, Orchowo, Krzyżówka i Gołaźnia. 

Obecnie w skład nadleśnictwa wchodzi 12  leśnictw: Brody, Kowalewko, Nowaszyce, Las Miejski i Zakrzewo na terenie obrębu Popowo Podleśnie oraz Stary Dwór, Piłka, Skorzęcin, Hutka, Dolina, Smolniki i Wólka na terenie obrębu Skorzęcin.

Obecnie nadleśnictwo gospodaruje na powierzchni 19,5 tys. ha,  na terenie dwóch powiatów: gnieźnieńskiego i słupeckiego oraz na terenie 14 gmin i miasta Gniezno, zasięg terytorialny nadleśnictwa wynosi 1395 km2.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Niezwykłe spotkanie na 100 lat

Niezwykłe spotkanie na 100 lat

100-lecie Lasów Państwowych to okazja do wspomnień i refleksji. Jednak nie przypuszczaliśmy, że wciąż może trafić się nam tak niesamowite spotkanie.

Kolega z Nadleśnictwa Sulechów Jerzy Kołpowski prowadził badania genealogiczne swojej rodziny i trafił na nazwisko pewnego leśnika. Zgłosił się do Andrzeja Antowskiego z Nadleśnictwa Jarocin, niezawodnej kopalni leśnej wiedzy historycznej, który poszperał i odnalazł pana Jerzego Dyszkanta urodzonego w 1924 r.


Jakież było nasze niezwykle pozytywne, ale zaskoczenie, gdy okazało się, że Pan Jerzy właśnie niedawno obchodził swoje setne urodziny.

Zdjęcie przedstawia pana Jerzego Dyszkanta, stuletniego emerytowanego pracownika Lasów Państwowych. Fot. Archiwum RDLP w Poznaniu

Było to tym bardziej pozytywne odkrycie, jako że jednym z dokumentów, które naprowadziły nas ponownie na trop Pana Jerzego, był jego list zaadresowany do RDLP w Poznaniu w podziękowaniu za życzenia złożone z okazji 90. urodzin, czyli dekadę wcześniej. 

Skan listu z podziękowaniem od pana Jerzego Dyszkanta za życzenia urodzinowe w 2014 r. Fot. Archiwum RDLP w Poznaniu


Jerzy Dyszkant urodził się 24 kwietnia 1924 r. więc jest kilka miesięcy starszy niż sama ogólnopolska instytucja Lasów Państwowych (statut podpisano 28 czerwca 1924 r.). Swoją przygodę z lasami zaczął zaraz po zakończeniu okupacji. W 1946 roku zdał w Poznaniu maturę i dostał się na studia leśne na ówczesnym Wydziale Leśnictwa Uniwersytetu Poznańskiego (dzisiaj Uniwersytet Przyrodniczy). Ukończył je w 1950 roku.  Następnie w latach 1952-54 był leśniczym leśnictwa Niedźwiady w Nadleśnictwie Karwin.

Zdjęcie przedstawia dyplom ukończenia studiów pana Jerzego Dyszkanta. Fot. A. Antowski


Od 1954 r. przez 5 lat zarządzał Nadleśnictwem Przyborów (obecnie część Nadleśnictwa Nowa Sól). Następnie zajmował stanowisko kierownika (naczelnika) Zagospodarowania Lasu w Okręgowym Zarządzie Lasów Państwowych w Zielonej Górze. Po rozpoczętej w 1970 restrukturyzacji struktury Lasów Państwowych Zarząd w Zielonej Górze zlikwidowano i Pan Jerzy został przeniesiony do Poznania, gdzie jako naczelnik Wydziału Zagospodarowania Lasu doczekał swojej wcześniejszej emerytury w 1982 roku.

Zdjęcie przedstawia legitymację służbową pana Jerzego Dyszkanta z lat 70.. Fot. A. Antowski

Zdjęcie przedstawia legitymację służbową pana Jerzego Dyszkanta z lat 80. Fot. A. Antowski
7 maja 2024 r. delegacja składająca się z reprezentacji Nadleśnictwa Czerniejewo, Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu, Andrzeja Antowskiego z Nadleśnictwa Jarocin oraz Jerzego Kołpowskiego z Nadleśnictwa Sulechów odwiedziła niezwykłego jubilata.


Aktualnie Pan Jerzy wciąż cieszy się godną pozazdroszczenia błyskotliwością i zorientowaniem w aktualnych tematach związanych z lasami. W trakcie rozmowy mieliśmy okazję powspominać rzeczy, które w trakcie pracy Pana Jerzego w lasach były nowinkami tj. drzewa doborowe i uprawy pochodne, czy siewniki. Dzisiaj są znacznie powszechniejsze, a wręcz bywają standardem.


Jubilatowi gratulujemy tak okrągłych urodzin i życzymy zdrowia, nieustającej pogody ducha, wszelkiej pomyślności, by mógł nieustannie inspirować oraz wspierać swoim doświadczeniem i autorytetem kolejne pokolenia leśników.