Asset Publisher Asset Publisher

Ochrona lasu

Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.

Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:

  • biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne);
  • abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury);
  • antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).

Przeczytaj więcej o ochronie lasu

 

 

Lasy Nadleśnictwa Gniezno położone są na bogatych w piękne jeziora obszarach Pojezierza Gnieźnieńskiego oraz Pojezierza Kujawskiego co czyni je atrakcyjnymi dla turystyki i wypoczynku. Szczególnie tereny wokół jezior Skorzęcińskiego i Powidzkiego stanowią bazę wypoczynkową dla dużych aglomeracji miejskich jak Poznań, Gniezno, Konin. Duża penetracja tych terenów sprzyja zwiększonemu zagrożeniu pożarowemu. Wzrost zagrożenia pożarowego powodowany jest również wiosennym wypalaniem łąk i pastwisk, nieostrożnym zachowaniem się ludzi w okresie zbiorów runa leśnego. Z analizy przyczyn powstania pożarów wynika, że 92% pożarów powodowanych jest przez ludzi. W Nadleśnictwie Gniezno dominują drzewostany z gatunkiem panującym sosną na 84% powierzchni leśnej, w wieku do 40 lat co wraz z mało zróżnicowaną strukturą siedliskową może prowadzić do niekorzystnych zjawisk w lasach, związanych z masowymi pojawami szkodników owadzich oraz grzybowych chorób infekcyjnych w większej różnorodności i większym nasileniu. Największą dynamikę zagrożenia lasów przejawiają szkodniki liściożerne drzewostanów iglastych: brudnica mniszka, boreczniki, szczotecznica szarawka, hurmak olchowiec. Znaczącym szkodnikiem grzybowym była opieńka miodowa i huba korzeni. Szkody w uprawach i młodnikach powodują również zwierzęta łowne. Ze względu na specyfikę uszkodzeń, najbardziej zagrożonymi przez zwierzynę są młodsze drzewostany czyli uprawy (1-10 lat) oraz młodniki (11-20 lat). Zagrożenia ze strony zwierzyny wymuszają konieczność zabezpieczania drzew przed zgryzaniem lub spałowaniem różnorodnymi zabiegami ochronnymi ( grodzenie, użycie repelentów itp.).


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Wkrótce rusza akcja „Wieniec”

Wkrótce rusza akcja „Wieniec”

W dniach 4-12 marca Straż Leśna w całej Polsce przeprowadzi akcję pod kryptonimem „Wieniec”. Jest ona skierowana przeciwko nieprzestrzegającym prawa zbieraczom poroża oraz kłusownikom.

Jest to już cykliczna akcja Straży Leśnej, prowadzona przy wsparciu sił Policji, Straży Granicznej oraz Państwowej Straży Łowieckiej.

Jej celem jest przeciwdziałanie i zwalczanie kłusownictwa oraz pozostałych przejawów tzw. szkodnictwa łowieckiego, kontrola legalności skupu i obrotu zwierzyną, a także egzekwowanie, głównie od osób trudniących się zbieraniem zrzutów poroży, zachowań zgodnych z obowiązującymi przepisami.

Działania strażników leśnych i pozostałych służb  obejmą przede wszystkim patrolowanie terenów będących ostoją zwierzyny, obszarów zagrożonych kłusownictwem i odwiedzanych przez zbieraczy poroża. Podczas patroli będą sprawdzać czy zbieracze poroża nie wkraczają np. na tereny rezerwatów czy w miejsca objęte zakazem wstępu, czy swoimi działaniami nie płoszą zwierząt i nie narażają ich na stres. Przy okazji kontrolować będą czy w terenie nie są rozstawiane wnyki. Kontrole obejmą także punkty skupu dziczyzny i legalne pochodzenie mięsa.

Poroże to twarda, kostna struktura, którą noszą samce krajowych jeleniowatych. Im większe i okazalsze tym lepiej świadczy o sile oraz możliwościach reprodukcyjnych samca. Oprócz funkcji reprezentacyjnej służy także jako broń podczas walk byków o samice. Po zakończeniu okresu godowego jest ono zrzucane. Proces zrzucania poroża odbywa się co roku – samiec gubi stare poroże, a w jego miejsce wyrasta nowe.

Infografika prezentująca różnice pomiędzy rogami a porożem. Źródło: Archiwum Lasów Państwowych

Zrzutami nazywamy poroże zgubione przez sarny, łosie, daniele i jelenie. Przełom lutego i marca ta czas, kiedy jelenie pozbywają się starego poroża. Jednocześnie to czas kiedy do lasu ruszają „łowcy zrzutów”.

Zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem znalezione zrzuty możemy sobie zabrać jeśli zostały one znalezione na terenie lasów gospodarczych. Zbieranie zrzutów w rezerwatach i parkach narodowych jest nielegalne. Udając się do lasu na poszukiwanie zrzutów należy pamiętać również o miejscach, w których obowiązuje zakaz wstępu, mimo, że jest to las gospodarczy. Są to m.in. lasy do 4 m wysokości drzew czy tereny oznaczone jako „Ostoja zwierzyny”.

Nie wolno również  tropić i płoszyć zwierząt aby zdobyć poroże. Niestety nie wszyscy zbieracze postępują etycznie. Tropią chmary jeleni, zmuszają je do ciągłego przemieszczania się co doprowadza do osłabienia zwierząt, którym i tak jest ciężko z uwagi na zimowe warunki i ograniczony dostęp do pożywienia.

O tym jak szukać zrzutów w lesie opowiada Zdobek w jednym z odcinków „Obliczy lasów: