Wydawca treści
Historia Nadleśnictwa Gniezno
Historia Nadleśnictwa Gniezno została zapoczątkowana 1974 roku przystąpieniem przez ówczesnego nadleśniczego Nadleśnictwa Czerniejewo pana Ignacego Sawilskiego, działającego z upoważnienia dyrektora Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Poznaniu, do prac organizacyjnych związanych z powołaniem Nadleśnictwa z siedzibą w Gnieźnie.
Z dniem pierwszego stycznia 1975 r. z połączenia czterech nadleśnictw: Czerniejewa, Nekli, Popowa Podleśnego i Skorzęcina utworzono Nadleśnictwo Gniezno z siedzibą w Gnieźnie przy ul. Sienkiewicza 12a.
W nadleśnictwie funkcjonowały cztery obręby leśne, którymi zarządzali nadleśniczowie terenowi: w Czerniejewie pan Bronisław Roszak, w Nekli pan Hugo Augustyn, w Popowie Podleśnym pan Romuald Wyjatek, a w Skorzęcinie pan Mirosław Barczak.
Nadleśnictwo Czerniejewo, którego lasy weszły w roku 1975 w skład nadleśnictwa Gniezno, to przede wszystkim lasy państwowe byłego Nadleśnictwa Czeszewo oraz lasy byłych majątków ziemskich, wśród których na szczególną uwagę zasługują obszary leśne ordynacji Skórzewskich. Nadleśnictwo to funkcjonowało już w okresie międzywojennym, ponownie odrodziło się po zakończeniu II wojny światowej. W jego skład wchodziło 5 leśnictw: Czachurki, Linery, Iwno, Rakowo i Promno.
Nadleśnictwo Nekla, to w przeszłości lasy państwowe Nadleśnictwa Czeszewo oraz lasy dużych majątków ziemskich, rodzin Mycielskich i Żółtowskich. W latach 1945-1948 funkcjonowało pod nazwą Nadleśnictwo Marzelewo, a od 1948 jako nadleśnictwo Nekla. Podzielone było na leśnictwa: Daniele, Dzikowy Bór, Słomówko, Podstolice, Gułtowy, Milkarowo, Podgaj oraz Szkółka Zadrzewieniowa Dębina.
Nadleśnictwo Popowo Podleśne utworzone w 1952 roku funkcjonowało do roku 1966 jako nadleśnictwo Mielno. W skład nadleśnictwa wchodziły leśnictwa Brody, Gołaźnia i Kowalewko, które przeszły z Nadleśnictwa Gołąbki oraz z gruntów przekazanych przez Państwowy Fundusz Ziemski, leśnictwo Nowaszyce, Zakrzewo i leśnictwo Pustachowo (obecnie Las Miejski) przyłączone z Nadleśnictwa Czerniejewo .
Nadleśnictwo Skorzęcin stanowiły większości lasy państwowe już od 1821 roku. Pierwszy plan gospodarczy sporządzony został w 1850 roku. Pierwsze udokumentowane urządzanie dla lasów skorzęcińskich odbyło się w 1860 roku. Rewizja główna miała miejsce w roku 1881, następna prawdopodobnie okresowa w 1894 i ostatnia główna odbyła się w 1913 roku. Na podstawie operatu urządzenia lasu z 1925 roku Nadleśnictwo Skorzęcin podzielone było na 7 leśnictw: Radłowo-leśne, Dolina, Hutka, Popielarze, Raszewo – leśne, Stary Dwór i Krzyżówka. W latach 1925-1974 Nadleśnictwo Skorzęcin podlegało reorganizacją i zmieniały się w tym czasie nazwy i granice leśnictw. Ostatecznie w chwili likwidacji podzielone było na leśnictwa: Piłka, Popielarze, Hutka, Smolniki, Stary Dwór, Krzyżówka, Dolina i Wólka.
Powstałe w 1975 roku Nadleśnictwo Gniezno administrowało na 32 tys. ha, a na pierwszego nadleśniczego powołano pana Ignacego Sawilskiego, funkcje zastępcy sprawował pan Witold Warlich, a na głównego księgowego pana Bogdan Mąka.
W roku 1977 r. na stanowisko nadleśniczego powołany został pan Zbigniew Fonrobert,a stanowisko głównego księgowego od tego roku do roku 1984 pełniła pani Kazimiera Nowaczyk.
Funkcje nadleśniczego terenowego w obrębie Popowo Podleśne pełnili kolejno pan Romuald Wyjątek, pani Genowefa Sokołowska, pan Tomasz Kaczmarek oraz pan Andrzej Kiszkarewicz.
W obrębie Nekla na miejsce nadleśniczego terenowego Augustyna Hugo, który przeszedł na emeryturę, w 1976 roku powołano pana Mariana Michalaka .
W 1979 roku, w ramach reorganizacji granic, do Nadleśnictwa Gniezno przyłączono Leśnictwo Orchowo będące do tej pory w administracji Nadleśnictwa Miradz.
Po reorganizacji w roku 1985 r. Nadleśnictwo Gniezno zostało podzielone na dwie samodzielne jednostki, z obrębów Nekla i Czerniejewo utworzono Nadleśnictwo Czerniejewo, natomiast obręby Popowo Podleśne i Skorzęcin pozostały administracji Nadleśnictwa Gniezno.
Siedziba Nadleśnictwa Gniezno zmieniała się trzykrotnie, z ul. Sienkiewicza 12, przeniesiona została na ul. Reymonta 13, aby ostatecznie osiąść w grudniu 1991 roku przy ulicy Wrzesińskiej 83 .
W okresie tym funkcje nadleśniczego sprawowali kolejno do roku 1991 pan Zbigniew Fonrobert, a następnie do roku 2003 pan Andrzej Kiszkarewicz i od lipca 2003 roku do dnia dzisiejszego pan Michał Michalak.
W okresie tym reorganizacji ulegały poszczególne leśnictwa:
Utworzono Gospodarstwo Szkółkarskie „Powidz" oraz leśnictwa: Skorzęcin i Brzozowo. Likwidacji uległy natomiast leśnictwa Radłowo i Popielarze oraz w 2011 roku , w ramach optymalizacji, leśnictwa Brzozowo, Orchowo, Krzyżówka i Gołaźnia.
Obecnie w skład nadleśnictwa wchodzi 12 leśnictw: Brody, Kowalewko, Nowaszyce, Las Miejski i Zakrzewo na terenie obrębu Popowo Podleśnie oraz Stary Dwór, Piłka, Skorzęcin, Hutka, Dolina, Smolniki i Wólka na terenie obrębu Skorzęcin.
Obecnie nadleśnictwo gospodaruje na powierzchni 19,5 tys. ha, na terenie dwóch powiatów: gnieźnieńskiego i słupeckiego oraz na terenie 14 gmin i miasta Gniezno, zasięg terytorialny nadleśnictwa wynosi 1395 km2.
Najnowsze aktualności
Pożar lasu w Cielimowie
Pożar lasu w Cielimowie
W dniu 17.08.2024 r. w godzinach popołudniowych w lasach Nadleśnictwa Gniezno w miejscowości Cielimowo powstał pożar.
Pożar został zaliczony do kategorii dużych ponieważ objął powierzchnię około 21 ha terenów leśnych. Pożar jest jednym z największych pożarów w historii Nadleśnictwa Gniezno. Największy pożar o powierzchni 118 ha miał miejsce w 1992 r. na terenie leśnictwa Nowaszyce w miejscowości Karniszewo. Był to "czarny rok" dla Lasów Państwowych, czas w którym miały miejsce katastrofalne pożary w Puszczy Noteckiej, w Kuźni Raciborskiej gdzie spaliło się kilka tysięcy hektarów lasów.
W akcji gaszenia wzięło udział łącznie dwadzieścia trzy zastępy straży pożarnych, państwowej i ochotniczej. W akcji uczestniczyły jednostki Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej z Gniezna i Komendy Powiatowej PSP we Wrześni, jednostki Ochotniczych Straży Pożarnych z Niechanowa, Żydowa, Czerniejewa, Trzuskołonia, Mnichowa, Witkowa, Marzenina, Węgierek, Łubowa, Modliszewa, Zdziechowej i Strzyżewa Smykowego. Do akcji gaśniczej wysłano samoloty PZL M18 Dromader z Leśnych Baz Lotniczych, jeden z dyrekcji poznańskiej i dwa samoloty z dyrekcji toruńskiej. Z uwagi na przechodzące w okolicy Ostrowa burze, drugi Dromader dyrekcji poznańskiej nie mógł jednak wystartować, dlatego na pomoc wysłano samoloty z dyrekcji toruńskiej. Wykonano tego dnia 14 zrzutów wody z samolotów. Każdy z samolotów może zabrać ponad 2000 litrów wody, a następnie zrzucić ją na pożar.
Pożar został opanowany pod wieczór jednak akcja trwała dalej ponieważ zabezpieczano granice pożaru i powstające kolejne źródła ognia. Akcja dogaszania pożarzyska była kontynuowana następnego dnia a o skali trudności świadczy ponowne użycie samolotów gaśniczych do walki z podnoszącym się ogniem. Pożarzysko wymaga stałej obserwacji prowadzonej przez osoby dozorujące a także z użyciem drona nadleśnictwa. Po zakończeniu akcji, nadleśnictwo przeprowadzi dokładne szacowanie szkód, analizę podjętych działań i próbę ustalenia przyczyny pożaru.
Pożar zniszczył około 21 ha uprawy sosnowo-dębowej w wieku 6 lat założonej kosztem i staraniem Nadleśnictwa na terenach poklęskowych powstałych po huraganie z 2017 r. Efekty naszej pracy zostały unicestwione w bardzo krótkim czasie.
Ogień został zgłoszony do Komendy Powiatowej Straży Pożarnej przez osoby postronne, za co bardzo dziękujemy. Większość pożarów jest zgłaszana właśnie przez osoby przebywające w lesie, co pozwala na szybkie podjęcie działań ratowniczych i zwykle stłumić je w zarodku. Niestety za większość pożarów świadomie bądź przypadkiem odpowiedzialny jest człowiek, stąd nasz apel o zachowanie ostrożności w lesie.
Dziękujemy strażakom, policji, 33 Bazie Lotnictwa Transportowego w Powidzu za możliwość lądowania i zaopatrzenie wodne dla samolotów LBL i wszystkim osobom zaangażowanym w prowadzenie akcji.