Wydawca treści Wydawca treści

Urządzanie lasu

27.02.2014 | Paweł Zapała

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.

Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie. Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu.

Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki. Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.

Fot. archiwum RDLP Poznań

Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.

Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
•    opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
•    analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
•    program ochrony przyrody,
•    określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).

Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.

Instrukcja urządzania lasu.

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Konferencja otwierająca

18.04.2023 | Ada Bończyk (RDLP w Poznaniu)

Grafika przedstawia logotyp Las Pełną Gąbką oraz tytuł Konferencja Otwierająca i pełny tytuł projektu "Mokradła"

Naukowcy z wielkopolskich wyższych uczelni, eksperci i leśnicy spotkali się w czwartek, 13 kwietnia w Leśnym Ośrodku Szkoleniowym w Puszczykowie na konferencji dotyczącej działania na rzecz ochrony i odnowy mokradeł w Wielkopolsce. Stan torfowisk ma duży wpływ na zmiany klimatyczne – podczas konferencji zastanawiano się, jakie działania i inwestycje mogą sprawić, żeby ten wpływ był optymalny.

Konferencja wpisuje się działalność RDLP w Poznaniu na rzecz zrównoważonej gospodarki leśnej, której jednym z ważnych punktów jest odpowiedzialność za zatrzymywanie wody na administrowanych przez nią obszarach leśnych. Punktem wyjścia dyskusji ekspertów była zdolność torfowisk do magazynowania węgla. Jeżeli funkcjonują one prawidłowo, to są w stanie magazynować go optymalnie. Jednak, gdy ich funkcjonowanie zostanie zaburzone, zamiast pochłaniać, zaczynają emitować CO2. To, czy torfowiska działają prawidłowo, zależy z kolei w bardzo dużej mierze od ich nawodnienia.

– Niestety, większość torfowisk w Europie jest w większej lub mniejszej mierze zdegradowana – mówił prof. Mariusz Lamentowicz z UAM. Proces degradowania mokradeł poprzez ich osuszanie zaczął się w Europie już w średniowieczu.

– Przez ostatnie pół wieku średnia temperatura w Poznaniu wzrosła o 1,8 st. Celsjusza. Żeby zejść z tej ścieżki, musimy oprócz wielu innych działań, dbać o torfowiska – zauważył Piotr Dobosz z Wydziału Infrastruktury Leśnej RDLP w Poznaniu. – Przyjęło się mówić, że dalszy globalny wzrost temperatury o 1,5-2 stopnie będzie dla naszej planety katastrofą.

Prof. Mariusz Sojka z UP prezentował najbardziej przyszłościowe metody retencjonowania wody w lasach. Pozytywnie ocenił zaangażowanie RDLP w małą retencję wodną w lasach, zwrócił też uwagę na rosnącą potrzebę badania obszarów podmokłych na terenach leśnych.

Podczas prezentacji i dyskusji naukowcy oraz eksperci zgodzili się, że dbanie o torfowiska w Wielkopolsce wymaga dialogu biologów, hydrologów, inżynierów, rolników, ale również przedstawicieli nauk społecznych i humanistycznych.

– Mokradła spełniają również funkcje kulturowe związane, chociażby z turystyką i rekreacją. Zwracając na to uwagę, powinniśmy zainteresować ich przyszłością nie tylko ekspertów, ale również mieszkańców Wielkopolski – zauważył prof. Bogdan Chojnicki.

Projekt „Kompleksowa renaturyzacja mokradeł oraz odtwarzanie naturalnych wilgotnych siedlisk przyrodniczych na terenach ochronnych w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu przez zwiększenie retencyjności wodnej oraz spowalnianie odpływu wód” jest dofinansowany z Funduszy Norweskich i EOG ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2014-2021 w ramach programu "Środowisko, Energia i Zmiany klimatu"

Zachęcamy do zapoznania się z zamieszczoną poniżej transmisją z konferencji.