Asset Publisher
Certyfikacja
Certyfikat PEFC - Nadleśnictwo Gniezno prowadzi gospodarkę leśną zgodnie z certyfikatem PEFC o nr PLPEFC-15/0245 przyznanym Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu, ważnym od 13.07.2024 r. do 12.07.2027 r.
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu posiada certyfikat PEFC. PEFC Council (Programme for the Endorsement of Forest Certification Schemes) - Program Zatwierdzenia Systemów Certyfikacji Leśnej) jest niezależną, pozarządową organizacją non-profit, założoną w 1999 roku.
Głównym celem jest promocja trwale zrównoważonej gospodarki leśnej przez certyfikację wykonywana przez jednostki niezależne.
PEFC dostarcza mechanizm potwierdzającego, że nabywcy drewna i wyrobów z papieru promują zrównoważoną gospodarkę leśną. PEFC jest ogólnoświatową organizacją powołaną dla oceny i wzajemnego uznawania krajowych systemów certyfikacji, opracowanych przez wiele zainteresowanych stron.
PEFC dostarcza mechanizm potwierdzający, że nabywcy drewna i wyrobów z papieru promują zrównoważoną gospodarkę leśną.
Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Poznaniu wdrożyła oraz stosuje kryteria określone w dok. Nr 4 Rady PEFC Polska – „Polskie kryteria i wskaźniki trwałego i zrównoważonego zagospodarowania lasów dla potrzeb certyfikacji lasów". Posiada certyfikat ważny od 13 lipca 2024 roku do 12 lipca 2027 roku. Aktualne dane dotyczące PEFC, dostępne są na stronie www.pefc-polska.pl.
Certyfikat FSC
W związku ze wznowieniem certyfikacji FSC zapraszamy do konsultacji społecznych dotyczących wyznaczenia obszarów o szczególnych wartościach ochronnych ( HCV ) na terenie Nadleśnictwa Gniezno. Zgłoszenie uwag (wniosków) dotyczących wyznaczonych obszarów następuje poprzez wypełnienie i wysłanie załączonego formularza.
Konsultacje mają charakter ciągły.
Asset Publisher
Patriota,leśnik-Feliks Krzyżagórski
Patriota,leśnik-Feliks Krzyżagórski
W październiku 1947 roku, w lasach bucharzewskich, podczas pełnienia obowiązków służbowych na zawał serca zmarł zasłużony nadleśniczy Feliks Krzyżagórski. Teraz dzięki inicjatywie lokalnych leśników wkrótce odsłonięty zostanie nowy pomnik, na grobie zmarłego leśnika patrioty.
Na cmentarzu parafialnym w Sierakowie kolegom z Nadleśnictwa Sieraków udało się odnaleźć zapomniany grób nadleśniczego Feliksa Krzyżagórskiego. Szara płyta nagrobna, zardzewiały krzyż i mało czytelna tabliczka nie wskazują na to, że pochowany jest tutaj zasłużony dla Polskich Lasów leśnik. Aż trudno uwierzyć, że grób ten przetrwał do dzisiejszego dnia.
Już niedługo, bo 20 listopada nastąpi odsłonięcie nowego nagrobka upamiętniającego leśnika patriotę, a ufundowanego z inicjatywy leśników z Nadleśnictwa Sieraków wraz z Nadleśnictwem Bolewice, Nadleśnictwem Pniewy oraz Towarzystwem Miłośników Ziemi Sierakowskiej oraz lokalnych pasjonatów historii.
W związku, z tym Roman Tomczak leśniczy z Nadleśnictwa Sieraków poszukuje rodziny Feliksa oraz wszelkich informacji na jego temat.
Jak w przypadku wielu leśników z okresu dwudziestolecia międzywojennego biografia nadleśniczego Krzyżagórskiego miała wiele zwrotów i zmian związanych z zawirowaniami z początku XX wieku, powstawaniem nowej polskiej administracji leśnej, a później również wybuchem II Wojny Światowej.
Feliks (Ludwik) Krzyżagórski urodził się 20 czerwca 1881 roku we Wrześni.
Na przełomie wieków odbywał praktyki w trzech nadleśnictwach, w tym w prywatnych majątkach.
W latach 1901 – 1904 studiował leśnictwo na (ukończył 5 semestrów) Akademii Leśnej w Eberswalde pod Berlinem. Znał język niemiecki, francuski i rosyjski.
Przed wybuchem I Wojny Światowej był nadleśniczym w prywatnym nadleśnictwie Potoczek w powiecie Janów Lubelski (Hulsk i Zwiahel – Wołyński).
Według Karty Personalnej w latach 1914-1918 był jeńcem wojennym.
Po zwycięskim Powstaniu Wielkopolskim jako kontraktowy nadleśniczy objął Nadleśnictwo Bolewice później również Nadleśnictwo Sieraków, gdzie pracował do emerytury w 1936 r.
Mimo to w czasie okupacji pracował jako robotnik i dozorca przy wyrobie faszyny, by w 1942 być wysiedlonym do Generalnej Guberni.
W 1945 r. z wysiedlenia powraca do Wielkopolski. Pomimo przejścia w stan spoczynku zostaje nadleśniczym w nowo powstałym Nadleśnictwie Kwilcz, którego teren składał się z 14 byłych prywatnych i poniemieckich lasów mocno rozrzuconych o ogólnej powierzchni 6500 ha. Sam wspominał, że między innymi z racji jego wieku i trudnego terenu praca w tym nadleśnictwie była bardzo trudna. Dlatego na własną prośbę został przeniesiony do Nadleśnictwa Bucharzewo, które objął w 1946 roku.
Feliks Krzyżagórski zmarł podczas służby w Bucharzewskich lasach 26.10.1947 r. na zawał serca i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Sierakowie.
Feliks Krzyżagórski w latach 20. był bardzo aktywnym działaczem Związku Zawodowego Leśników Rzeczpospolitej Polskiej, gdzie w 1923 r. został mężem zaufania Oddziału Poznańskiego. Jednocześnie był też członkiem gminnej Komisji Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego na teren Sieraków Stadnina, Sieraków Nadleśnictwo, Bucharzewo i Bukowiec. Jako nadleśniczy Nadleśnictwa Sieraków aktywnie współpracował ze Związkiem Harcerstwa Polskiego, organizując i częściowo finansując obozy harcerskie na terenie ziemi sierakowskiej. Działał też w lokalnym Kole Przysposobienia Wojskowego Leśników, z którym między innymi opiekował się grobem Powstańców Wielkopolskich przy leśniczówce Pławiska.
Tekst na podstawie opracowania Romana Tomczaka (tel. 785 998 605).
Pełne opracowanie dostępne pod linkiem.
Wszelkie fotografie pochodzą z archiwum R. Tomczaka, L. Jankowiaka, A. Antowskiego.
