Asset Publisher
Natura 2000
Na terenie Nadleśnictwa Gniezno znajduje się Obszar Natura 2000 PLH 300026 „Pojezierze Gnieźnieńskie" .
Podstawowym celem sieci NATURA 2000 jest utworzenie spójnego systemu obszarów chronionych na całym terytorium Wspólnoty Europejskiej, która zapewni warunki do zachowania pełnego dziedzictwa przyrodniczego krajów Unii Europejskiej. W skład sieci wchodzą: • obszary specjalnej ochrony (OSO) ptaków zidentyfikowane na podstawie dyrektywy Rady 79/409/EWG w sprawie ochrony dzikich ptaków (Special Protection Areas, SPAs); • specjalne obszary ochrony (SOO) wyselekcjonowane na podstawie dyrektywy Rady 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory (Special Areas of Conservation, SACs). Utworzenie sieci obszarów chronionych ma sprzyjać zachowaniu miejsc występowania zagrożonych gatunków roślin i zwierząt, odbudowie liczebności populacji do poziomu gwarantującego ich trwałość. Zostanie to osiągnięte przez zachowanie siedlisk przyrodniczych (biotopów) wymienionych w Załączniku I do Dyrektywy Siedliskowej oraz siedlisk gatunków wymienionych w Załączniku II do Dyrektywy Siedliskowej i gatunków ptaków, których siedliska chronione są na podstawie Dyrektywy Ptasiej. Do ważnych zadań Dyrektywy Siedliskowej należy także przywracanie utraconych walorów siedliskom, które pełniły lub powinny pełnić rolę ważnego ogniwa w strukturze sieci.
Celem funkcjonowania sieci będzie utrzymanie lub restauracja siedlisk i gatunków w ich naturalnym zasięgu. Gatunki zwierząt z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej stwierdzone na terenie Nadleśnictwa Gniezno: 1. piskorz – Misgurnus fossilis 2. boleń – Aspius aspius 3. traszka grzebieniasta – Triturus cristatus 4. kumak nizinny – Bombina bombina 5. mopek – Barbastella barbastellus 6. nocek duży – Myotis myotis 7. bóbr europejski – Castor fiber 8. wydra – Lutra lutra 9. pachnica dębowa – Osmoderma eremita 10. czerwończyk nieparek – Lycaena dispar 11. zalotka większa – Leucorrhinia pectoralis. Gatunki roślin z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej stwierdzone na terenie Nadleśnictwa Gniezno: 1. aldrowanda pęcherzykowata – Aldrovanda vesiculosa 2. lipiennik Loesela – Liparis loeselii 3. selery błotne – Apium repens W tabeli zamieszczono zestawienie typów i powierzchni cennych siedlisk leśnych przyrodniczych Nadleśnictwa Gniezno stwierdzonych podczas wykonanej w 2007 roku inwentaryzacji (J. Chmiel): Lp. Nazwa siedliska Kod siedliska Powierzchnia ha Ilość wydzieleń szt. 1. Grąd środkowoeuropejski 9170 67,05 21 2. Grąd środkowoeuropejski 9170a 63,77 29 3. Brzeziny bagienne 91D0-1 12,25 6 4. Łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe 91F0 43,75 20 5. Łęgi olszowe, olszowo-jesionowe i jesionowe 91E0-b 322,60 157 6. Kwaśne dąbrowy 9190-2 175,11 40 7. Ciepłolubne dąbrowy 91I0 202,75 55 Ogółem w Nadleśnictwie Gniezno 887,28 328
Asset Publisher
Wspomnienie Andrzeja Grossa
Wspomnienie Andrzeja Grossa
Śp. Andrzej Gross Sekretarz Nadleśnictwa Gniezno urodził się 13.05.1958 r., odszedł od nas 28.05.2025 r. Pogrzeb odbył się na Cmentarzu Św. Krzyża w Gnieźnie w dniu 31.05.2025 r. Pożegnaliśmy człowieka, który większość życia poświecił pracy zawodowej na rzecz Lasów Państwowych.
Swoją karierę rozpoczął w lutym 1983 roku, podejmując pracę na stanowisku technika budowlanego w Nadleśnictwie Gniezno. W 1986 roku został kierownikiem robót budowlanych, a od 1988 roku pełnił już funkcję kierownika budowy. W 2003 roku awansował na stanowisko sekretarza nadleśnictwa, co było dowodem na wszechstronność posiadanej wiedzy i zaufanie, jakim cieszył się wśród przełożonych i współpracowników.
W 2009 r. został uhonorowany Srebrną Odznaką SITLiD — wyróżnieniem, które potwierdziło jego zaangażowanie i wkład w rozwój leśnictwa polskiego.
Przeszedł na zasłużoną emeryturę w maju bieżącego roku. Jednak nie dane mu było nacieszyć się w pełni zasłużonym odpoczynkiem. Wiemy, że Andrzej miał plany ... niestety życie napisało dla niego swój scenariusz.
Dziś, wspominając Andrzeja, mówimy nie tylko o jego umiejętnościach i osiągnięciach zawodowych, ale przede wszystkim mamy w pamięci człowieka ciepłego, radosnego, mającego gotową anegdotę na każdą sytuację. Jego koleżeńska postawa, pogoda ducha i pasja, z jaką wykonywał obowiązki, niech będą inspiracją dla młodszych pokoleń.
Wspomnienie Andrzeja zostanie w naszych sercach na zawsze.
„Ci, którzy odeszli, nigdy naprawdę nie umierają, póki żyją w naszych sercach.”
Spoczywaj w pokoju !
