Wydawca treści
Hodowla lasu
Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.
Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.
Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Mają one stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu. Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew.
Przeczytaj więcej na stronie lasy.gov.pl.
Gospodarka leśna prowadzona jest na podstawie aktualnego Planu Urządzania Lasu. Na terenie Nadleśnictwa Gniezno przeważają siedliska BMśw (43 %) i LMśw (40%) co stanowi 83 % ogólnej powierzchni d-stanów. Taki rodzaj siedliskowych typów lasu warunkuje możliwości produkcyjne siedliska, a co za tym idzie składy gatunkowe drzewostanów. Przy organizowaniu prac hodowlanych należy uwzględnić cechy charakterystyczne dla prac z działu zagospodarowania lasu, do których należą między innymi: 1. sezonowość prac, 2. powtarzanie typowych czynności przy ciągłej zmianie miejsca pracy, 3. zespołowy charakter prac, wymagający zsynchronizowania czynności, 4. duży udział pośredniego czasu pracy w ogólnym czasie pracy wykonywanie czynności transportowych, kontrolnych i związanych z obsługą miejsca pracy. Nadleśnictwo Gniezno produkcję sadzonek prowadzi na terenie „Szkółki Powidz" położonej na terenie Obrębu Skorzęcin, Leśnictwa Dolina. Powierzchnia szkółki wynosi 11,43 ha, w tym pow. produkcyjna 529 ar. Produkcję w warunkach kontrolowanych (inspekt w tunelu foliowym) prowadzi się na pow. 1 ar. Łącznie gospodarstwo składa się z 6 kwater w tym 5 kwater (5 kwater po 450 ar) to szkółka zespolona. Pozostała kwatera to szkółka „satelitarna" wspomagająca główną szkółkę. Szkółka wyposażona jest w sprzęt do uprawy gleby, wysiewu nasion, pielęgnacji i ochrony sadzonek oraz nowoczesną deszczownie. Zebrane wcześniej nasiona wysiewane są na szkółce, z których produkowane są sadzonki lasotwórcze 1-roczne i 2-letnie oraz sadzonki ozdobne drzew i krzewów przeznaczone do nasadzeń i zadrzewień. Roczna produkcja sadzonek wynosi ok. 3 mln szt., z czego 1,5 mln szt. przeznaczone jest do prac odnowieniowo-zalesieniowych prowadzonych przez Nadleśnictwo. Nadwyżki sadzonek przeznaczane są do zalesień gruntów porolnych nie stanowiących własności Skarbu Państwa oraz sprzedawane są odbiorcom prywatnym. W 1971 r. na terenie Nadleśnictwa Gniezno (ówczesnym Nadleśnictwie Skorzęcin) założona została plantacja nasienna sosny zwyczajnej (Pinus silvestris) ekotypu „bolewickiego". Populacja sosny bolewickiej uznana jest za jedną z najcenniejszych z obszaru Polski. Wśród rozpoznanych zasobów genowych sosny zwyczajnej ekotyp bolewicki charakteryzuje się wyjątkowo wysoką jakością hodowlaną. Założona na bazie jej szczepów plantacja nasienna, znajdująca się na terenie Nadleśnictwa Gniezno jest najstarszym tego typu doświadczeniem w kraju. Ogólna powierzchnia plantacji nasiennej wynosi 6,74 ha z czego na powierzchnie nasienną przypada 3,90 ha, a na otulinę 2,84 ha. Wyłuszczone nasiona z wcześniej pozyskanych szyszek sosny bolewickiej służą do produkcji sadzonek wykorzystywanych do zakładania upraw pochodnych w blokach i rozproszeniu.Podstawową bazę zaopatrzenia Nadleśnictwa Gniezno w materiał nasienny są Gospodarcze Drzewostany Nasienne oraz Źródła Nasion. Na terenie Nadleśnictwa wyselekcjonowano również 2 drzewa doborowe daglezji zielonej. W/w baza nasienna w pełni wystarcza Nadleśnictwu do zbioru nasion i szyszek podstawowych gatunków lasotwórczych
Najnowsze aktualności
Ratując pszczoły...
Ratując pszczoły...
Wielkie znaczenie niewielkich pszczół oraz pozostałych owadów zapylających to temat pojawiający się w kolejnych działaniach edukacyjnych prowadzonych przez Nadleśnictwo Gniezno.
Dzięki pracy tych małych, a jakże pracowitych owadów mamy zapewnione urozmaicone, bogate w smaki i wartości odżywcze pokarmy. Czy sięgając po soczyste jabłko albo ciesząc się smakiem dojrzałych pomidorów mamy świadomość, że rośliny aby móc zaowocować potrzebują pomocy przy zapyleniu właśnie naszych bezcennych owadzich przyjaciół?
Albert Einstein ostrzegał, że "jeśli pszczoły znikną, wkrótce to samo stanie się z ludźmi". Rośliny owadopylne stanowią prawie 80% wszystkich roślin, z tego znaczna większość zapylana jest właśnie przez pszczoły (w tym prawie 90% drzew owocowych). Te małe, niepozorne, ale bardzo pracowite owady są bezcenne dla ekosystemu naszej Planety.
„Ratując pszczoły ratujemy plony - do Szlaku Piastowskiego przez pszczeli przystanek” tak nazywa się projekt Stowarzyszenia „Siedlisko”, który będzie realizowany wraz z Nadleśnictwem Gniezno w ramach konkursu grantowego „TU MIESZKAM, TU ZMIENIAM” organizowanego przez Fundację Santander Bank Polska S.A. im. Ignacego Jana Paderewskiego we współpracy z Santander Bank Polska S.A.
Głównym celem projektu jest pokazanie strategicznej roli pełnionej przez owady zapylające w środowisku przyrodniczym, przedstawienie wpływu chemizacji prac rolnych oraz zanieczyszczenia środowiska na ginięcie owadów zapylających, co powoduje gwałtowny spadek plonów. Zadaniem projektu jest zachęcenie społeczeństwa do podjęcia działań wpływających na zatrzymanie procesu ginięcia owadów zapylających.
Czy wiesz, że:
1. Gdyby zaniedbano problemy światowej populacji pszczół przyniosłoby to dramatyczne skutki dla światowych zasobów żywności, której produkcja w ponad 75% uzależniona jest od stanu liczebności tych owadów.
2. Szczytowy rozwój bartnictwa przypadał w Polsce na wiek XVI i XVII. Było ono wtedy zawodem dziedzicznym, zorganizowanym w cechy. Bartnicy posiadali własne sądownictwo, zwyczaje i wiele przywilejów.
3. Rośliny modyfikowane genetycznie (GMO) mogą wywoływać wśród pszczół choroby o podłożu genetycznym oraz obniżać ich żywotność, uszkadzać układ trawienny (miejscowa martwica), ułatwiać wnikanie do ich organizmu wirusów i bakterii.
4. Niektóre pszczoły żyją w rodzinach z podziałem na kasty (np. u pszczoły miodnej), ale w większości są to gatunki samotne (samice, które budują gniazdo gromadzą zapasy pyłku i w nim składają jaja).
