Asset Publisher
Zagrożenie pożarowe
Głównym zagrożeniem dla naszych lasów są pożary leśne. Pożary lasów nie powstają same z siebie. Zdecydowana większość pożarów jest wynikiem działalności człowieka.
Są to podpalenia (42%) lub nieostrożność osób dorosłych (48%). Rzadką ich przyczyną są zjawiska naturalne: np. wyładowania atmosferyczne (od uderzenia piorunu powstaje ok. 1% pożarów lasu).
Niszczące działanie ognia i inne nieodpowiednie zachowanie się w lesie rozmyślne lub przypadkowe wpływa ujemnie zarówno na cały ekosystem leśny jak i na poszczególne elementy.
W spalonym lub uszkodzonym przez pożar lesie zamiera życie pożyteczne owady, ptaki ,giną zwierzęta, zniszczeniu ulega roślinność będąca naturalnym filtrem oczyszczającym powietrze.
Potrzeba wielu dziesiątków lat, dużych nakładów pracy i pieniędzy, aby odtworzyć las w miejsce tego, który ogień strawił.
W okresie zagrożenia pożarowego tzn. od marca do września, kiedy powstaje 98% pożarów leśnych na terenie RDLP Poznań działa system monitorowania zagrożenia pożarowego lasu.
W skład tego systemu wchodzą punkty meteorologiczne, w których dokonuje się pomiarów meteorologicznych oraz wilgotności ściółki leśnej umożliwiających określenie stopnia zagrożenia pożarowego lasu przy czym:
0 oznacza brak zagrożenia
1 zagrożenie małe
2 zagrożenie średnie
3 zagrożenie duże
W zależności od jego wartości leśnicy podejmują odpowiednie przedsięwzięcia ochronne do walki z pożarami.
Gdy pożar lasu już powstanie jego wykryciu, alarmowaniu i zwalczaniu służą:
► system obserwacji naziemnej wykrywania pożarów leśnych ( dostrzegalnie
przeciwpożarowe, punkty obserwacji telewizyjnej, patrole naziemne
► powietrzne siły lotnicze (samoloty i śmigłowce) do patrolowania i zwalczania
pożarów
► Punkty Alarmowo-Dyspozycyjne(PAD) w każdym nadleśnictwie i RDLP
► siły i środki własne Lasów Państwowych
Czasem zdarza się , że podczas długotrwałej suszy gdy zagrożenie pożarowe jest najwyższe Nadleśniczy ma prawo wprowadzić czasowy zakaz wstępu do lasu.
Taki zakaz chroni nie tylko las przed pożarem ale także wszystkich ludzi przebywających na terenach leśnych.
Pamiętajmy zatem aby ochronić lasy przed pożarami duże znaczenie ma odpowiednie zachowanie się każdego z nas w lesie lub jego okolicy, a przede wszystkim przestrzeganie zakazu posługiwania się otwartym ogniem na terenach leśnych i w jego sąsiedztwie.
Pamiętajmy również, że poza miejscami wyznaczonymi przez leśników, nie wolno rozpalać ognisk bliżej niż 100 m od lasu, a w lesie korzystać z otwartego płomienia.
Prawnie zabronione jest także wypalanie wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych na łąkach, ścierniskach i skarpach rowów.
Leśnicy liczą na współpracę ze społeczeństwem zwłaszcza w wykrywaniu źródeł ognia, a w przypadku zauważenia pożaru należy powiadomić straż, nadleśnictwo lub właściciela lasu.
Las żyje dla Ciebie. Możesz w nim wypoczywać i regenerować siły nie naruszając jego harmonii.
Asset Publisher
Patriota,leśnik-Feliks Krzyżagórski
Patriota,leśnik-Feliks Krzyżagórski
W październiku 1947 roku, w lasach bucharzewskich, podczas pełnienia obowiązków służbowych na zawał serca zmarł zasłużony nadleśniczy Feliks Krzyżagórski. Teraz dzięki inicjatywie lokalnych leśników wkrótce odsłonięty zostanie nowy pomnik, na grobie zmarłego leśnika patrioty.
Na cmentarzu parafialnym w Sierakowie kolegom z Nadleśnictwa Sieraków udało się odnaleźć zapomniany grób nadleśniczego Feliksa Krzyżagórskiego. Szara płyta nagrobna, zardzewiały krzyż i mało czytelna tabliczka nie wskazują na to, że pochowany jest tutaj zasłużony dla Polskich Lasów leśnik. Aż trudno uwierzyć, że grób ten przetrwał do dzisiejszego dnia.
Już niedługo, bo 20 listopada nastąpi odsłonięcie nowego nagrobka upamiętniającego leśnika patriotę, a ufundowanego z inicjatywy leśników z Nadleśnictwa Sieraków wraz z Nadleśnictwem Bolewice, Nadleśnictwem Pniewy oraz Towarzystwem Miłośników Ziemi Sierakowskiej oraz lokalnych pasjonatów historii.
W związku, z tym Roman Tomczak leśniczy z Nadleśnictwa Sieraków poszukuje rodziny Feliksa oraz wszelkich informacji na jego temat.
Jak w przypadku wielu leśników z okresu dwudziestolecia międzywojennego biografia nadleśniczego Krzyżagórskiego miała wiele zwrotów i zmian związanych z zawirowaniami z początku XX wieku, powstawaniem nowej polskiej administracji leśnej, a później również wybuchem II Wojny Światowej.
Feliks (Ludwik) Krzyżagórski urodził się 20 czerwca 1881 roku we Wrześni.
Na przełomie wieków odbywał praktyki w trzech nadleśnictwach, w tym w prywatnych majątkach.
W latach 1901 – 1904 studiował leśnictwo na (ukończył 5 semestrów) Akademii Leśnej w Eberswalde pod Berlinem. Znał język niemiecki, francuski i rosyjski.
Przed wybuchem I Wojny Światowej był nadleśniczym w prywatnym nadleśnictwie Potoczek w powiecie Janów Lubelski (Hulsk i Zwiahel – Wołyński).
Według Karty Personalnej w latach 1914-1918 był jeńcem wojennym.
Po zwycięskim Powstaniu Wielkopolskim jako kontraktowy nadleśniczy objął Nadleśnictwo Bolewice później również Nadleśnictwo Sieraków, gdzie pracował do emerytury w 1936 r.
Mimo to w czasie okupacji pracował jako robotnik i dozorca przy wyrobie faszyny, by w 1942 być wysiedlonym do Generalnej Guberni.
W 1945 r. z wysiedlenia powraca do Wielkopolski. Pomimo przejścia w stan spoczynku zostaje nadleśniczym w nowo powstałym Nadleśnictwie Kwilcz, którego teren składał się z 14 byłych prywatnych i poniemieckich lasów mocno rozrzuconych o ogólnej powierzchni 6500 ha. Sam wspominał, że między innymi z racji jego wieku i trudnego terenu praca w tym nadleśnictwie była bardzo trudna. Dlatego na własną prośbę został przeniesiony do Nadleśnictwa Bucharzewo, które objął w 1946 roku.
Feliks Krzyżagórski zmarł podczas służby w Bucharzewskich lasach 26.10.1947 r. na zawał serca i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Sierakowie.
Feliks Krzyżagórski w latach 20. był bardzo aktywnym działaczem Związku Zawodowego Leśników Rzeczpospolitej Polskiej, gdzie w 1923 r. został mężem zaufania Oddziału Poznańskiego. Jednocześnie był też członkiem gminnej Komisji Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego na teren Sieraków Stadnina, Sieraków Nadleśnictwo, Bucharzewo i Bukowiec. Jako nadleśniczy Nadleśnictwa Sieraków aktywnie współpracował ze Związkiem Harcerstwa Polskiego, organizując i częściowo finansując obozy harcerskie na terenie ziemi sierakowskiej. Działał też w lokalnym Kole Przysposobienia Wojskowego Leśników, z którym między innymi opiekował się grobem Powstańców Wielkopolskich przy leśniczówce Pławiska.
Tekst na podstawie opracowania Romana Tomczaka (tel. 785 998 605).
Pełne opracowanie dostępne pod linkiem.
Wszelkie fotografie pochodzą z archiwum R. Tomczaka, L. Jankowiaka, A. Antowskiego.
