Asset Publisher Asset Publisher

Zagrożenie pożarowe

Głównym zagrożeniem dla naszych lasów są pożary leśne. Pożary lasów nie powstają same z siebie. Zdecydowana większość pożarów jest wynikiem działalności człowieka.

Są to podpalenia (42%)  lub nieostrożność osób dorosłych (48%). Rzadką ich przyczyną są zjawiska naturalne: np. wyładowania atmosferyczne (od uderzenia piorunu powstaje ok. 1% pożarów lasu).
Niszczące działanie ognia i inne nieodpowiednie zachowanie się w lesie rozmyślne lub przypadkowe wpływa ujemnie zarówno na cały ekosystem leśny jak  i na poszczególne elementy.
W spalonym lub uszkodzonym przez pożar lesie zamiera życie pożyteczne owady, ptaki ,giną zwierzęta, zniszczeniu ulega roślinność będąca naturalnym filtrem oczyszczającym powietrze.
Potrzeba wielu dziesiątków lat, dużych nakładów pracy i pieniędzy, aby odtworzyć las w miejsce tego, który ogień strawił.
W okresie zagrożenia pożarowego tzn. od marca do września, kiedy powstaje 98% pożarów leśnych na terenie RDLP Poznań działa system monitorowania zagrożenia pożarowego lasu.
W skład tego systemu wchodzą punkty meteorologiczne, w których dokonuje się pomiarów meteorologicznych oraz wilgotności ściółki leśnej umożliwiających określenie stopnia zagrożenia pożarowego lasu przy czym:

0    oznacza brak zagrożenia
1    zagrożenie małe
2    zagrożenie średnie
3    zagrożenie duże

W zależności od jego wartości leśnicy podejmują odpowiednie przedsięwzięcia ochronne do walki z pożarami.

Gdy pożar lasu już powstanie jego wykryciu, alarmowaniu i zwalczaniu służą:
►   system obserwacji naziemnej wykrywania pożarów leśnych ( dostrzegalnie 
       przeciwpożarowe,  punkty obserwacji telewizyjnej,  patrole naziemne
►   powietrzne siły lotnicze (samoloty i śmigłowce)  do patrolowania i zwalczania
       pożarów
►   Punkty Alarmowo-Dyspozycyjne(PAD) w każdym nadleśnictwie  i  RDLP
►   siły i środki własne Lasów  Państwowych 

Czasem zdarza się , że podczas długotrwałej suszy  gdy zagrożenie pożarowe jest najwyższe Nadleśniczy ma prawo wprowadzić czasowy zakaz wstępu do lasu.
Taki zakaz chroni nie tylko las przed pożarem ale także wszystkich ludzi przebywających na terenach leśnych.

Pamiętajmy zatem aby ochronić lasy przed pożarami duże znaczenie ma odpowiednie zachowanie się każdego z nas w lesie lub jego okolicy, a przede wszystkim przestrzeganie zakazu posługiwania się otwartym ogniem na terenach leśnych i w jego sąsiedztwie.

Pamiętajmy również, że poza miejscami wyznaczonymi przez leśników, nie wolno rozpalać ognisk bliżej niż 100 m od lasu, a w lesie korzystać z otwartego płomienia.
Prawnie zabronione jest także wypalanie wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych na łąkach, ścierniskach i skarpach rowów.

Leśnicy liczą na współpracę ze społeczeństwem zwłaszcza w wykrywaniu źródeł ognia, a w przypadku zauważenia pożaru należy powiadomić straż, nadleśnictwo lub właściciela lasu.

Las żyje dla Ciebie. Możesz w nim wypoczywać i regenerować siły nie naruszając jego harmonii.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Mapy obszarów cennych przyrodniczo HCVF

Mapy obszarów cennych przyrodniczo HCVF

Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych HCVF wyznaczane zgodnie z wymogami posiadanego certyfikatu FSC to lasy: Obszary chronione w rezerwatach i parkach narodowych,obszary chronione w parkach krajobrazowych, ostoje zagrożonych i ginących gatunków,kompleksy leśne odgrywające znaczącą rolę w krajobrazie, w skali krajowej,makroregionalnej lub globalnej,ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące,marginalne z punktu widzenia gospodarki leśnej,ekosystemy rzadkie i zagrożone w skali Europy,lasy wodochronne,lasy glebochronne,lasy kluczowe dla tożsamości kulturowej lokalnych społeczności.

Ekosystemy reprezentatywne są wyznaczane w ramach kryterium 6.4 Krajowego Standardu Odpowiedzialnej Gospodarki Leśnej FSC® w Polsce FSC-NSTD-FM-PL. W ramach danego obszaru, reprezentatywne przykłady istniejących ekosystemów są zachowywane w stanie naturalnym, stosownie do zakresu działań gospodarczych oraz unikalnego charakteru danych zasobów, a także zaznaczone na mapach.Zarządzający lasami o dużych powierzchniach wyznacza, zachowuje i zaznacza na mapach przykłady istniejących w krajobrazie ekosystemów (tzw. ekosystemy referencyjne, Representative Sample Areas). W pierwszej kolejności, jako ekosystemy referencyjne wyznaczane są powierzchnie w stanie naturalnym lub maksymalnie zbliżonym do naturalnego. Takie obszary, stosownie do ich planów są pozostawione bez ingerencji
w naturalnym stanie.