Asset Publisher
Zagrożenie pożarowe
Głównym zagrożeniem dla naszych lasów są pożary leśne. Pożary lasów nie powstają same z siebie. Zdecydowana większość pożarów jest wynikiem działalności człowieka.
Są to podpalenia (42%) lub nieostrożność osób dorosłych (48%). Rzadką ich przyczyną są zjawiska naturalne: np. wyładowania atmosferyczne (od uderzenia piorunu powstaje ok. 1% pożarów lasu).
Niszczące działanie ognia i inne nieodpowiednie zachowanie się w lesie rozmyślne lub przypadkowe wpływa ujemnie zarówno na cały ekosystem leśny jak i na poszczególne elementy.
W spalonym lub uszkodzonym przez pożar lesie zamiera życie pożyteczne owady, ptaki ,giną zwierzęta, zniszczeniu ulega roślinność będąca naturalnym filtrem oczyszczającym powietrze.
Potrzeba wielu dziesiątków lat, dużych nakładów pracy i pieniędzy, aby odtworzyć las w miejsce tego, który ogień strawił.
W okresie zagrożenia pożarowego tzn. od marca do września, kiedy powstaje 98% pożarów leśnych na terenie RDLP Poznań działa system monitorowania zagrożenia pożarowego lasu.
W skład tego systemu wchodzą punkty meteorologiczne, w których dokonuje się pomiarów meteorologicznych oraz wilgotności ściółki leśnej umożliwiających określenie stopnia zagrożenia pożarowego lasu przy czym:
0 oznacza brak zagrożenia
1 zagrożenie małe
2 zagrożenie średnie
3 zagrożenie duże
W zależności od jego wartości leśnicy podejmują odpowiednie przedsięwzięcia ochronne do walki z pożarami.
Gdy pożar lasu już powstanie jego wykryciu, alarmowaniu i zwalczaniu służą:
► system obserwacji naziemnej wykrywania pożarów leśnych ( dostrzegalnie
przeciwpożarowe, punkty obserwacji telewizyjnej, patrole naziemne
► powietrzne siły lotnicze (samoloty i śmigłowce) do patrolowania i zwalczania
pożarów
► Punkty Alarmowo-Dyspozycyjne(PAD) w każdym nadleśnictwie i RDLP
► siły i środki własne Lasów Państwowych
Czasem zdarza się , że podczas długotrwałej suszy gdy zagrożenie pożarowe jest najwyższe Nadleśniczy ma prawo wprowadzić czasowy zakaz wstępu do lasu.
Taki zakaz chroni nie tylko las przed pożarem ale także wszystkich ludzi przebywających na terenach leśnych.
Pamiętajmy zatem aby ochronić lasy przed pożarami duże znaczenie ma odpowiednie zachowanie się każdego z nas w lesie lub jego okolicy, a przede wszystkim przestrzeganie zakazu posługiwania się otwartym ogniem na terenach leśnych i w jego sąsiedztwie.
Pamiętajmy również, że poza miejscami wyznaczonymi przez leśników, nie wolno rozpalać ognisk bliżej niż 100 m od lasu, a w lesie korzystać z otwartego płomienia.
Prawnie zabronione jest także wypalanie wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych na łąkach, ścierniskach i skarpach rowów.
Leśnicy liczą na współpracę ze społeczeństwem zwłaszcza w wykrywaniu źródeł ognia, a w przypadku zauważenia pożaru należy powiadomić straż, nadleśnictwo lub właściciela lasu.
Las żyje dla Ciebie. Możesz w nim wypoczywać i regenerować siły nie naruszając jego harmonii.
Asset Publisher
Wspomnienie Andrzeja Grossa
Wspomnienie Andrzeja Grossa
Śp. Andrzej Gross Sekretarz Nadleśnictwa Gniezno urodził się 13.05.1958 r., odszedł od nas 28.05.2025 r. Pogrzeb odbył się na Cmentarzu Św. Krzyża w Gnieźnie w dniu 31.05.2025 r. Pożegnaliśmy człowieka, który większość życia poświecił pracy zawodowej na rzecz Lasów Państwowych.
Swoją karierę rozpoczął w lutym 1983 roku, podejmując pracę na stanowisku technika budowlanego w Nadleśnictwie Gniezno. W 1986 roku został kierownikiem robót budowlanych, a od 1988 roku pełnił już funkcję kierownika budowy. W 2003 roku awansował na stanowisko sekretarza nadleśnictwa, co było dowodem na wszechstronność posiadanej wiedzy i zaufanie, jakim cieszył się wśród przełożonych i współpracowników.
W 2009 r. został uhonorowany Srebrną Odznaką SITLiD — wyróżnieniem, które potwierdziło jego zaangażowanie i wkład w rozwój leśnictwa polskiego.
Przeszedł na zasłużoną emeryturę w maju bieżącego roku. Jednak nie dane mu było nacieszyć się w pełni zasłużonym odpoczynkiem. Wiemy, że Andrzej miał plany ... niestety życie napisało dla niego swój scenariusz.
Dziś, wspominając Andrzeja, mówimy nie tylko o jego umiejętnościach i osiągnięciach zawodowych, ale przede wszystkim mamy w pamięci człowieka ciepłego, radosnego, mającego gotową anegdotę na każdą sytuację. Jego koleżeńska postawa, pogoda ducha i pasja, z jaką wykonywał obowiązki, niech będą inspiracją dla młodszych pokoleń.
Wspomnienie Andrzeja zostanie w naszych sercach na zawsze.
„Ci, którzy odeszli, nigdy naprawdę nie umierają, póki żyją w naszych sercach.”
Spoczywaj w pokoju !